Anne Olduktan Sonra Kaybettiklerim

belli bir süreliğine veya tamamen

Anne olduktan sonra yaşanılan kayıpları pek konuşmuyoruz. Ama hakkında konuşmamak gerçeği değiştirmiyor. Kaybettiklerimizi fark etmek, tutulması ertelenen yasların tutulmasına izin vermek bizi yeni halimizle buluşturuyor.

Annelikle hayatımıza giren yeniliklerle beraber kaybettiklerimizi de kabul edebilmek kayıpların bizim için anlamını aramak demek. Gecelerin uzun gündüzlerin ondan da uzun geçtiği günlerde hayatta kalmaya çalışırken anlam aramak kolay değil. Biliyorum. Ve kolay olmasa da kayıplarımızı şefkatle sarabilme kapasitemiz olduğunu da biliyorum.

Anne olduktan sonra ismi ve şekli değişse bile kayıplarımız ortak: Bedenimizin değişimi ve beden sınırlarımızın kaybı; hayal ettiğimiz gibi bir anne olamayışımızın yarattığı kayıp hissi veya hayalimizdeki çocuğu terk etmek zorunda kalışımız; bazı ilişkilerimizin ve arkadaşlıklarımızın kaybı; benliğimizin bazı parçalarını kaybedişimiz veya çift ilişkimizdeki kayıplar…Bunların yanına fiziksel ve ruhsal sağlığımızın kaybını; iş, kariyer hatta kesintisiz uykunun kaybını da ekleyebiliriz.

Toplumun gözünden anneye bakınca sanki bu kayıplarımızın üzerini hızlıca kapamaya ve hayatımıza devam etmeye dair bir beklenti hissediyorum. Kayıp ve yas hakkında çok konuşulmamasına alışkın olsak da annebaba olmanın değişmez bir parçasıdır kayıp. 

Kayıp ve yas zaman ister. Anlamlandırmak için bir boşluk ister. Anlayış ve şefkat bekler. Kayıplarımızı görebilmek sanılanın aksine bizi daha karanlık bir yere götürmez. Sancılı bir süreç olsa da kayıplarımızı fark etmek ve kaybedilenlerin ardından açığa çıkan hisleri taşımak bizi yeni halimize yakınlaştırır.

Eskiyle vedalaşabildikçe, üzüntüye ve gözyaşlarına yer açabildikçe yeni yolumuzda güvenle yürüyebiliriz. Kayıplarımızla yenilenen, dönüşen ve büyüyen yanımızla tanışmanın mümkün olduğunu fark edebiliriz.

HATIRLA: Kayıpların annebaba olmanın değişmez bir parçası olduğunu hatırla. Annebaba olma yolculuğunun bir yerinde bu kayıpların daha görünür olabileceğini ve kaybın ortaya çıkardığı hislere temas etmeye ihtiyaç duyabileceğini hatırla.

FARK ET: Anne olduktan sonra kaybettiklerini kendine ifade edebilir misin? Eğer direnç gösteriyorsan bunu da fark et. Hazır olduğun zaman bu soruyu kendine sor.

DENE: Kaybın ardından gelen hisleri değiştirmeden veya yok saymadan görebilmeyi dene. Eskiyi özlemenin, yeni olanı kabul etmekte zorlanmanın, öfkenin, hayal kırıklığının, üzüntünün ve yalnızlığın bu sürecin bir parçası olduğunu kabul etmeyi dene.

Bu yeni deneyimi sindirmen, kendini bu yeni deneyimde güvende hissetmen ve eskiyle yeniyi bütünleştirmen zaman alacağı için kendine karşı sabırlı olmayı dene.

Haftaya görüşmek üzere.

Sevgiyle,

Yeşim

Olduğumuz Gibi’ye ulaşabileceğin adresler:

IG: oldugumuz.gibi

Reply

or to participate.