Neden Bazen Sınır Koymak İsterken Çocuğumu Tehdit Ediyor Gibi Hissediyorum?

Annebabalarla yaptığım görüşmelerde sınır koymanın bazen tehdit gibi algılanabildiğini fark ediyorum. Bu postada bu ikisi arasındaki farkı açıklayarak bu konudaki kafa karışıklığını giderebilmeyi istiyorum.

Çocuğumuza söylediğimiz herhangi bir şeyin tehdit olarak algılanmasının ardındaki en büyük nedenlerden biri o andaki hislerimiz. Tehdit olarak algılanabilecek cümleler ağzımızdan çıkmadan önce öfke, çaresizlik, güçsüzlük, utanç veya yetersizlik gibi hisler yaşıyor olmamız muhtemel. Ve taşımakta zorlandığımız hisleri bir an önce uzaklaştırmak için anlık çözüm arayışlarına giriyor olabiliriz. Sonrasında bu seçtiğimiz yoldan pek hoşnut olmadığımızı fark etsek de.

Örneğin, bulunduğunuz yerden çıkmak istemeyen çocuğunuza yaptığınız açıklamaların etkisiz olduğunu hissettiğinizde “Şimdi buradan çıkmazsak eve gittiğimizde dondurma yiyemezsin” derken bulabiliriz kendimizi.

Ya da yolda giderken trafiğin de olduğu bir yerde yanınızda yürümeyi reddeden çocuğunuza o anda aklınıza gelen açıklamaları yaptıktan sonra çaresiz hissettiğinizde “Yanımda durarak yürümezsen bugün ekran saatini kullanamayacaksın” derken duyuyor olabiliriz kendimizi. 

Subscribe to OG Haftalık Posta to read the rest.