Çocukların İyi Hissetmesini Sağlamak Yerine

“İyi hissetmek istiyorum” ve “çocuğumun iyi hissetmesini istiyorum” seanslarda sıklıkla duyduğum cümlelerin başında geliyor. İyi hissetme ile ilgili bu isteğin nedenlerini merak etmeye başladığımızda bazı ihtiyaçlar daha görünüyor oluyor.

“İyi hissetmeye” ihtiyacımız var çünkü bazı hisleri yaşarken güvende hissetmiyoruz. Büyürken bazı hislerimizle aramıza uzun mesafeler koyduğumuz için şimdi bu hislerle yakın bir ilişki nasıl kurulur bilemiyoruz.

“İyi hissetmeye” ihtiyacımız var çünkü bazı hisler bizi hareketsiz bırakıyor, bazılarını yaşarken kontrolü tamamen kaybedebiliyoruz. Sinir sistemimiz “savaş-kaç-don” tepkisi verdiğinde hiçbir mantıklı açıklama bizi sakinliğimizle buluşturamıyor. Haliyle taşımakta zorlandığımız duyguları yaşamamak için kısa yoldan “iyi hissetme” haline geçelim istiyoruz. Tabii bunun sonucunda hislerimize yakından temas etme fırsatını ıskalamış oluyoruz.

Annebaba olduktan sonra duygularımızla kurduğumuz ilişki daha görünür olmaya başlıyor. Farkında olmadan duygularımızla kurduğumuz ilişkinin bir benzerini çocuklarımıza da aktarıyor olabiliriz. Örneğin, çocuğunuz üzüntü, öfke veya hayal kırıklığı yaşamasın diye yapmak istemediğiniz şeyleri yaptığınız oluyor mu?

Bir çocuk için en güvensiz hissettiren şeylerden biri hislerinin görülmemesi, yok sayılması veya baskılanmasıdır. Ve hissettikleri nedeniyle ne yapacağını bilemez ya da korkmuş bir haldeyken annebabasının onun yaşadığı hislerden daha çok korkmasıdır.

Çocuğumuzdan taşanları tutabilmek kolay değil. Ondan taşanları tutarken “Senin hislerin çok gerçek. Sana inanıyorum ve senin yanındayım” demiş oluyoruz. Hislerinin korkutucu ya da utanılacak şeyler olmadığını, yol gösterici olabileceğini keşfetmelerine fırsat veriyoruz.

Çocukların hisleriyle güvenli bağ kurabilmelerine destek olmak annebaba olma yolunda öğrenmekte en çok zorlandığımız konuların başında geliyor. Bu süreç sancılı olsa da ruhsal gelişimimiz açısından önem taşıyor. Çünkü “iyi hissetmek” bizi ruhsal olarak büyütmüyor. Tüm hislerimizle temas halinde olmak, onları tanımak ve “olduğu gibi” yaşamak bizi büyütüyor.

HATIRLA: Annebaba olarak amacının çocuğunun “iyi hissetmesi” olmadığını hatırla.

FARK ET: Çocuğun hangi hisleri yaşarken onları değiştirmek istiyor olabilirsin? Hangilerini taşıması senin için zor olabilir? Fark et…

DENE: Çocuğunun değiştirmek istediğin duygusuyla ilgili her zaman yaptığından farklı bir şey yapmayı dene. Örneğin, “korkmana gerek yok” cümlesi düşünmeden ağzından çıkıyorsa; “korkabilirsin ve ben senin yanındayım” diyerek çocuğunun korkusuyla temas edebilmesine destek olabilirsin.

Haftaya görüşmek üzere.

Sevgiyle,

Yeşim

Olduğumuz Gibi’ye ulaşabileceğin adresler:

Email: [email protected]

IG: oldugumuz.gibi

Website: www.oldugumuzgibi.com